Kullanmayı pek sevmediğimiz kelime kalıpları var. Nedendir bilinmez ama bu kelimeleri kullanmak insanların aklına gelmez veya pek umursanmadığı için gözardı edilir. Bu kelimeler; teşekkür ederim ve özür dilerim.
Bildiğiniz gibi çok bilinen ve basit kelimeler bunlar. Bu kadar basit oldukları halde etkileri gözle görülür bir biçimde söylenen kişide olumlu bir etki yaratır. Kendimce bazı fikirler yürüttüm bu kelimeleri neden kullanmadığımız hakkında.
"Özür dilerim" i ele alalım önce. Sanırım bunun kullanılmama nedeni hakkında fazla zorlanmadan bir kanıya varabiliriz. İnsanlar hatalarını kabul etmeyi sevmez ya da hatayı başkalarının üstüne atarak suçluluktan sıyırır kendisini. Başkalarının kendilerinden üstün olduğunu kabullenemez ve bunu inkar eder kendi içinde. Bu yüzden özür dilemek zor gelir. Kişiler bilmiyorlar ki özür dileyerek kendisini karşısındakinin gözünde daha saygın bir duruma seviyeye çıkartır.
Gelelim diğer kelime takımımıza; teşekkür ederim. Teşekkür etmek de belleklerimizde pek yer etmeyen bir kelime. Bunun hakkında da biraz fikir yürüttüm. Sanırım kimse yardıma ihtiyacı olduğunu itiraf etmeyi sevmiyor. Yapılan iyilik karşısında takındığımız tavır çoğu zaman iyikte bulunanı tatmin etmez. Halbuki sadece "teşekkür ederim" diyerek karşımızdakine, minnettarlığımızı ifade edebiliriz.
Bu kelimeleri ben de unutuyorum bazen. Sonra aklıma geliyor kimi zaman da. Hayatımızı kolaylaştıracak ve daha tahamül edilebilir kılacak bu kelimeleri kullanalım. Bu yazıyı okuyunca aklınıza, en son kimden özür dilemeniz veya teşekkür etmeniz gerektiğini geçirin ve ilk fırsatta bunu yapın.
4 yorum:
teşekkür ederim hep bir minnet simgesi olarak goruldu bunun kullanılmama sebebi senin dier makalende yazdığınla aynı hiç kimse iyi insan olupta ''keriz'' yerine konmak istemiyo dierlerine bunu hep yaptığını belirtmek istemiyo.bence bunun bu olayla bir ilgisi var
ayrıca site guzel olmuş bravo
Bazı insanlar var ki; onlara teşekkür de etsen özür de dilesen iyi bir tepki vermiyorlar; ya aşağılar gibi davranıyorlar belki de içlerinden "Ben çok büyük bir adamım, insanlar benden özür diliyor, bana teşekkür ediyor" diyorlar, bir kısmı da böyle yapmasa da bundan mutlu olmuyor ya da hiç bir tepki vermiyor, iki durumu da sesinin tonundan, yüzünün halinden, gözünün bakışından, davranışlarından anlayabiliyorsun. Ve bu insanların sayısı giderek arıyor bence. Bunun önemsenmemesinin bir sebebi ve sonucu da bu bence! Aslında çok önemli iki detay hayatımızda bunlar, bu konuda sana katılıyorum!
Ve bu insanların sayısı giderek "artıyor" bence. "t" yi unutmuşum:D
günescilingir arkadaşımıza katılıyorum.yazar önceki MAKALElerinde bu konuya çok iyi değinmiş ama eleştirmenler tarafından yeteri ilgiyi görememiştir.günümüzde yayın evleri genç yazarları edebiyattan uzaklaştırıyor.nurullah ataç eleştiri konusunda çığır açmıştır.ORTAK SıNAV HAFTASI GELİYOR SİPERLERE GEÇİNİZ.tamam.
Yorum Gönder