Bugün nautilus'te yürürken boyner'e girdim. Alt katta girişinin hemen ilk metrelerinde bizi parfüm bölümü karşılıyor. Artık parfüm esanslarının nasıl bir oranda birleştiği kısımdan geçtiysem artık, çok acayip bir koku çarptı burnuma. Küçükken, okul başlamadan bir gün önce babayı beklersin, akşam işten gelsin de kırtasiyeye götürsün okul alışverişine diye. Sonra büyük kırtasiyenin tekine gidersiniz, orada bin bir çeşit defter, kalem, boya takımı, vesaire vardır. Akşamın karanlığında dükkan kapanmadan az evvel işinizi bitirir de dönüş yoluna başlarsınız ya, o anda dank eder yarın okulların başlamasının verdiği garip heyecan. Bizim zamanında gittiğimiz kırtasiye tuna'ydı(şimdi nt oldu). Nasıl bir kokuysa işte o kokladığım, tüm bu hevesli ve gergin anları getirdi hatırıma. Koku ne garip şey vesselam. Bazen de koklarsın sana bir yerden tanıdık gelir de nereden tanıdık geldiğini çözemezsin, ne güzel bir meraktır o.
Kim bilir yazar burada ne demek istiyordu da, konuyu unutup bu kadarda bıraktı. Okuyanın hayal gücüne seslendim bu yazımda da. Öperim hayalgüçlerinizden
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder